Metody specjalne fizjoterapii

Terapia manualna:

Metoda ta obejmuje zmiany czynnościowe w układzie kostnym, jak również w tkankach miękkich – mięśniach, ścięgnach, więzadłach a także w skórze.

Ma na celu przywrócenie jak największego, optymalnego stanu sprawności narządu ruchu przy użyciu chwytów ręcznych (manualnych).

PNF, czyli proprioceptywne (dotyczy receptorów) nerwowo-mięśniowe torowanie (ułatwianie) ruchu. Swoje początki ma w latach 40 ubiegłego wieku, kiedy to australijska pielęgniarka Kenny wykorzystywała ruchy naturalne przy pielęgnacji pacjenta. Obserwacje siostry Kenny wykorzystali
i poszerzali neurofizjolog dr Herman Kabat i fizjoterapeutka Margaret Knott. Celem tej metody jest osiągniecie jak najwyższego poziomu funkcjonalnego. W tej metodzie największy nacisk kładzie się na kontakt z pacjentem. W metodzie PNF stosuje się: Wzorce ruchowe, które przebiegają trójpłaszczyznowo, co zbliża je do ruchów wykonywanych podczas codziennych czynności.

Praca na macie, na której wszystkie pozycje są nierozerwalnie związane z rozwojem ruchowym człowieka.

 

Czym jest Terapia Manualna metodą Kaltenborna i Evjentha?

Terapia Manualna oznacza dosłownie leczenie ręczne i polega na kompleksowym leczeniu schorzeń układu ruchu. Technika opracowana przez Kaltenborna i Evjentha zakłada, że za pomocą testów funkcjonalnych można w sposób precyzyjny określić przyczynę dolegliwości bólowych.

Terapia Manualna ma za zadanie zapobiec bólowi oraz zmianom ruchomości w układzie kostnym, mięśniowym i stawowym. Dzięki manualnej mobilizacji możliwe jest przywrócenie pełnego zakresu ruchów w stawie, zapobieganie zesztywnieniom i eliminacja dolegliwości bólowych.

Najczęściej terapia manualna stosowana jest przy problemach ortopedycznych gdy pacjent skarży się na uporczywe bóle i ograniczenie ruchomości w stawach kończyn i w kręgosłupie. Jest także stosowana w przypadku zmian pourazowych i zwyrodnieniowych. Zaleca się ją osobom cierpiącym na drętwienia kończyn, neuralgie i dyskopatie.

W terapii manualnej metodą Kaltenborna i Evjentha stosuje się wiele technik leczniczych mających przywrócić sprawność pacjenta:

• masaż poprzeczny lub funkcjonalny,
• rozciąganie mięśni,
• mobilizacje stawowe,
• manipulacje,
• ćwiczenia stabilizacyjne.

 

Metoda McKenzie (Mechanical Diagnosis and Therapy – MDT) zajmuje się biomechanicznym diagnozowaniem i leczeniem dolegliwości bólowych kręgosłupa, stawów obwodowych i kończyn. Twórcą metody jest Fizjoterapeuta Robin McKenzie pochodzący z Auckland w Nowej Zelandii, który rozpoczął swoją działalność na początku lat pięćdziesiątych w Wellington, zajmując się głównie leczeniem schorzeń kręgosłupa.

Kinesiotaping

Taping – czyli plastrowanie (nalepianie plastra) – polega na aplikacji na ciele, w ściśle określony sposób, nierozciągliwego, lub elastycznego plastra. Nalepiony plaster jest źródłem bodźców wyłącznie mechanicznych (nie jest nasączony żadnym lekiem) i w zależności od rodzaju plastra, sposobu i miejsca aplikacji, ma różnorakie oddziaływanie.

Wskazania:

• Zespoły bólowe narządu ruchu,
• Korekcja wad postawy,
• Blizny, krwiaki,
• drenaż limfatyczny – działanie przeciwobrzękowe,
• podniesienie wydolności, siły mięśniowej,
• zablokowanie ruchomości w stawie.

 

FITS to autorska metoda terapii dzieci z wadami postawy, skoliozami oraz chorobą Scheuermanna.

W terapii uwzględnia się dysfunkcje towarzyszące skoliozom;

• nieprawidłowy wzorzec postawy,
• nieprawidłowe obciążanie stóp,
• zaburzona stabilizacja dolnego tułowia,
• zaburzony mechanizm ruchów klatki piersiowej, ograniczenie ruchomości 3-4 żeber po stronie wklęsłości skoliozy,
• nieprawidłowe obciążanie pośladków w pozycji siedzącej,
• nieprawidłowy chód.

Program ćwiczeń jest dobierany indywidualnie dla pacjenta w zależności od wielkości wady i wyniku badania klinicznego.